Als Vera Bergkamp zometeen voldoende ondermijnd is, dat ze tot de conclusie komt dat ze de rol van voorzitter vd Tweede Kamer niet langer kan vervullen. Als deze Kamervoorzitter dus zeg maar is weggepest. Dan is een pyrrusoverwinning behaald en heeft de democratie gefaald.
Ik ben niet een groot fan van de stijl van Kamervoorzitterschap van Bergkamp; ze lijkt steeds teveel uit te gaan van een fatsoenlijke, Kamer-waardige, opstelling van Kamerleden. Maar waar eerder alleen Wilders de niet-te-handhaven-pestkop was, volgen nu de meeste PVV-ers zijn grove, racistische stijl. Dit vraagt om een andere aanpak.
De FvD heeft uitgesproken geen ander doel te zien dan de democratische rechtsstaat te ontregelen en ontwrichten, (en blijken inderdaad ook helemaal niets constructiefs te kunnen toevoegen..) Dat gebeurde al in de tijd dat Arib Kamervoorzitter was en is idd niet beter geworden.
Aan de andere kant van het hoefijzer schopt de SP tegen het gezag in de Kamer, geholpen door uitbarstingen van Ouwehand en Azarkan.
Gezag? Ja, gezag.
Waarom is dat erg? Omdat Volksvertegenwoordigers er niet voor besteld zijn gevechten aan te gaan met de Kamervoorzitter, maar om de belangen van hun achterban te vertegenwoordigen bij inhoudelijke debatten. Véél te vaak (althans zo lijkt het in wat wij zien) gaat het over de vorm. Handhaving daarop is aan de Voorzitter (en zie daar het grootste manco) en niet aan de Kamerleden.
De vergelijking door Ockje Tellegen daarom niet vergezocht: te vaak lijkt het gedrag in de Tweede Kamer op dat van een kleuterklas.
Punt is: wat doe je als de leraar geen orde kan handhaven in de klas? Ziet u het beeld van de triomfantelijke pubers als de leraar huilend de klas verlaat en overspannen thuis moet blijven?
"One down."
Maar zeg me, heeft 'de klas' dan gewonnen? Zijn de lessen er beter op geworden toen de groep zich achter de pestkoppen schaarde?
Velen zullen zeggen: dan was die leraar kennelijk niet opgewassen tegen de taak. Maar is dát De Taak van een docent? Gaan kinderen dáárom naar school?
Dan ziet u waarschijnlijk over het hoofd wat er uiteindelijk -na veel gesprekken met de ouders, leraren, schoolleiding etc- gebeurt met leerlingen die consequent niet te handhaven blijken in de klas. Met pestkoppen die om x of y reden het niet kunnen(?) laten lessen te verstoren.
Deze pestkoppen verlaten het reguliere onderwijs. Of populairder gezegd: ze worden van school getrapt.
Niet omdat de docent beter had kunnen handhaven (sommigen wel, anderen niet) maar omdat de leerling zichzelf niet weet te handhaven. En de klas is beter af.
Pestkoppen in de Kamer kunnen niet naar een 'functie elders' gedwongen worden. Of ze nou iets constructiefs bijdragen aan de taak van de Tweede Kamer of niet, of zij geschikt zijn of niet, ze blijven zolang de partij ze op de lijst blijft zetten en ze voldoende zetels krijgen.
En types als Gideon (Markuszower/van Meijeren), Geert Wilders en Thierry Baudet weten dit, lachen om de chaos die ze veroorzaken en halen hun schouders op over gevolgen van een slecht functionerende Tweede Kamer. Letterlijk. Let maar eens op hoe ze ongeïnteresseerd in de bankjes hangen.
Grootste onderliggende uitdaging is dat wij als maatschappij óók zijn gaan denken dat t zo hoort. Dat t normaal is dat op deze manier in de Kamer met elkaar wordt omgegaan. Ophef wordt beloond met aandacht en talkshow-uitnodigingen. Maar het is niet normaal.
In een gezonde omgeving worden pestkoppen aangesproken op hun gedrag. Worden ze door de groep gecorrigeerd en wordt hun ondermijnende gedrag niet beloond met een podium voor nog meer halve waarheden en valse tegenstellingen. Daarin wordt bovendien ook het gezag ondersteund.
In een gezonde democratie wisselen 'goed-' en 'minder goed-functionerende' Kamervoorzitters elkaar af, maar wordt het niet als een overwinning gezien als een Voorzitter het veld moet ruimen.
Gezag en orde ondermijnende pestkoppen zijn een test voor de weerbaarheid vd democratie. Wie genoegzaam toekijkt hoe een Voorzitter wordt weggepest snapt niet wat op t spel staat. In een klaslokaal: goed onderwijs. In de Kamer: goede kaders voor een functionerende samenleving.
Comments